ازکتاب «حبل المتین»نقل شده است که میر معین الدّین اشرف که یکی از صلحای خدّام روضه رضویه –علی ساکِنِها آلافُ التُّحِیَّةِ و السلام-بود نقل کرده که در خواب دیدم که در«دارُالحُفّاظ»یا «کشیک خانه»مبارکه هستم،واز داخل بارگاه متبرک حضرت به جهت تجدید وضو بیرون آمدم،چون به سکوی امیر علی شیر رسیدم ،جماعت بسیاری را دیدم که داخل صحن مطهّر شدند و در جلوی آنها شخصی نورانی،خوش صورت وعظیم والشأن بود،ودر دست جماعتی از آن اشخاص که پشت سر او بودند کلنگهایی بود،همین که به وسط صحن مقدّس رسیدند آن شخص بزرگوار که که در جلوی آن جماعت بود به آنها فرمود که این قبر را بشکافید،واین خبیث را بیرون بیاورید و اشاره کرد به قبر مخصوصی،پس چون شروع کردند به کندن قبرش،از شخصی پرسیدم که این شخص بزرگوار که امر میفرماید کیست؟گفت:حضرت امیر المومنین است.در این حال دیدم که امام هشتم،حضرت امام رضا(ع)عرض کرد که یا جدّاه،ازشما مسئلت میکنم که عفو بفرمایید این شخص را که در این جا مدفون است وتقصیر او را به من ببخشید.فرمود:که میدانی این فاسق فاجر شراب میخورد؟عرض کرد:بلی ولی در وقت مرگ وصیّت کرده که او را در جوار من دفن کنند.ما امیدواریم ازشما که اورا عفو بفرمایید.فرمود:«تقصیرات او رابه توبخشیدم».
پس آن حضرت تشریف بردند و من از وحشت بیدار شدم و بعضی از خدّام آستان مبارکه را بیدار کردم و آمدیم به همان موضعی که در خواب دیده بودم،دیدم که قبر تازه ای است و قدری از آن خاک بیرون ریخته شده،پرسیدم که صاحب این قبر کیست؟گفتند :مردی از اَتراک است که دیروز در این جا دفن شده است.
